ამირანი – კავკასიოლოგიის საერთაშორისო სამეცნიერო – კვლევითი საზოგადოებრივი ინსტიტუტის მოამბე XIV-XV
ამიერკავკასია (და კერძოდ საქართველო) მდებარეობს არა მხოლოდ გეოგრაფიულად – დედამიწის ოთხივე მხარის -გზაჯვარედინზე, არამედ გზაჯვარედინზე ქრონოლოგიური თვალთახედვითაც – ძველ ტოტალიტარულ და ახალ დემოკრატიულ სამყაროებს შორის.
ქართული სახელმწიფოებრიობის ბედის კავშირი კავკასიონის გადასასვლელების გაკონტროლების მოთხოვნასთან მკაფიოდ იკვეთება მთელი მისი ისტორიის განმავლობაში. ჩემი აზრით, ძირითადად ქვეყნის ამ ფუნქციის არსებობით უნდა იყოს გამოწვეული ის გარემოება, რომ საქართველო წარმოადგენს ერთადერთ სახელმწიფოს მთელს ქრისტიანულ სამყაროში, რომლის სოციალური, პოლიტიკური და კულტურული განვითარება უწყვეტად შეიძლება ჩაითვალოს კლასიკური ხანებიდან დაწყებული XIX საუკუნის დასაწყისში რუსეთის მიერ მისი ანექსიის ხანამდე (კირილ თუმანოვი). აღნიშნული ფუნქციის დაკარგვამ საქართველოს დამოუკიდებელ არსებობასაც აზრი დაუკარგა და თითქმის ორი საუკუნე ქვეყანა აღარ ჩანდა მსოფლიოს რუკაზე.
"კავკასიონის კარიბჭეთა მფლობელის” ეს მეტად მნიშვნელოვანი ფუნქცია არსებითად განაპირობებდა და როგორც ჩანს მომავალშიც განაპირობებს საქართველოს სვე-ბედს.