სულ კატალოგში მასალაა: 103 ნაჩვენებია მასალა: 71-80 |
გვერდები: « 1 2 ... 6 7 8 9 10 11 » |
მასალა აღებულია, თანამედროვე სამეცნიერო კვლევის ასოციაცია - თსკა – ვებ-გვერდიდან http://www.amsi.ge |
Из докладной записки депутатов Абхазского и Самурзаканского дворянства от 23 марта 1870 года на имя председателя Тифлисского комитета по сословно-поземельным делам, генерал-адъютанта князя Святополка-Мирского.
Записка составлена поручиком, князем Б. Эмухвари, князем М. Маршани, поручиком Т. Маргани, князем К. Инал-Ипа. |
აფხაზურ სეპარატისტულ ლიტერატურაში ქართველთა მხრივ თითქოსდა გამოვლენილი ”ძალადობის” დამადასტურებელ ფაქტად ხშირად ასახელებენ 1938 წელს, მანამდე მოქმედი, ლათინურ ანბანზე დამყარებული აფხაზური დამწერლობის ქართულ გრაფიკაზე გადაყვანას. საკითხის არსში ჩაუხედავ ადამიანს ეს ბრალდება საფუძვლიანი მოეჩვენება, თუ გაიხსენებს შემდეგს: |
СООБЩЕНИЯ СРЕДНЕВЕКОВЫХ ГРУЗИНСКИХ ПИСЬМЕННЫХ ИСТОЧНИКОВ ОБ АБХАЗИИ. / Тексты собрал, поревел на русский язык, предисловием и комментариями снабдил Амичба Г. А. — Сухуми: Алашара, 1986.— 86 с/
Работа представляет собой сборник основных сообщений средневековых грузинских письменных памятников об. Абхазии и абхазах; в публикации приводится также значительная часть текстов первоисточников, в которых термины «Апхазети» и «апхази» обозначают, наряду с собственно Абхазией и абхазами, всю Западную Грузию и ее население. Сведения источников, переведенные на русский язык, снабжены предисловием и научными комментариями. Рассчитана на специалистов и на тех, кто интересуется средневековой историей края. |
პროფ. ტარიელ ფუტკარაძე საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს ადამიანის უფლებათა დაცვის კომისიის თავმჯდომარე |
აფხაზეთის ისტორიის საკითხები დღეს მრავალმხრივ ინტერესს იწვევს. წინამდებარე ნაშრომში განხილულია რუსეთის მფლობელობის განმტკიცება აფხაზეთში, ცარიზმის კოლონიზატორული მიზნები, აფხაზთა 1867 წლის მუჰაჯირობის მიზეზები, მსვლელობა და საინტერესო ისტორიული დოკუმენტი _ მუჰაჯირთა სია.
წიგნი განკუთვნილია ისტორიკოსებისა და საქართველოს ისტორიით დაინტერესებულ მკითხველთათვის. |
სამწუხაროა, მაგრამ ფაქტია, რომ ადიღეური მოდგმის ერთ-ერთი ტომისათვის - აფსუებისათვის - ისტორიული ქართული სატომო სახელის "აფხაზის" შერქმევამ, ხოლო აფსუური ენისადმი "აფხაზურის" წოდებამ, ქართულ სახელმწიფოებრიობას და ქართველოლოგიას, უამრავი უსიამოვნება და გაუგებრობა მოუტანა, რაც ისტორიული ქართული კუთხის აფხაზეთის - დაკარგვად დაგვიჯდა. |
|