ქართულმა ეთნოლოგიურმა მეცნიერებამ დიდი დანაკლისი განიცადა. გარდაიცვალა ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი გიორგი გოცირიძე.

ბატონი გიორგი ქართული ეთნოლოგიური სკოლის ღირსეული და თვალსაჩინო წარმომადგენელი, ამავე სკოლის ფუძემდებლის,  გიორგი ჩიტაიას მოსწავლე და გაზრდილი გახლდათ. ნიჭიერი მკვლევარი, შესანიშნავი ადამიანი და კოლეგა, სამშობლოს უსაზღვროდ მოყვარული და გულშემატკივარი; 100-მდე სამეცნიერო ნაშრომის (მათ შორის 4 მონოგრაფიის) ავტორი. ბატონი გიორგის კვლევის სფერო ქართული ყოფისა და კულტურის, სოციალური ურთიერთობების სხვადასხვა მიმართულებებს მოიცავდა. მას ეკუთვნის ფუნდამენტური ნაშრომები ქართული სუფრისა და კვების კულტურის შესახებ. იყო შესანიშნავი სპეციალისტი და ექსპერტი ეთნიკურჯგუფთაშორისი ურთიერთობებისა. ამ კუთხით, მისი კვლევის საგანს, წლების მანძილზე, თბილისში და ქვემო ქართლში მცხოვრები აზერბაიჯანლების ყოფა და კულტურა, რელიგია და მოქალაქეობრივი ადაპტაციის პრობლემები და საკითხები წარმოადგენდა.

გიორგი გოცირიძე 1975 წლიდან (თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ) დღემდე მუშაობდა ქართული საისტორიო და ეთნოლოგიური მეცნიერების ძირითად კერაში _ ივანე ჯავახიშვილის ისტორიისა და ეთნოლოგიის ინსტიტუტში; კითხულობდა ლექციებს სხვადასხვა უნივერსიტეტებში. იყო თავდაუზოგავი დამცველი ქართული ყოფისა და კულტურის საკითხებისა, როგორც შიდა, ისე კავკასიურ თუ საერთაშორისო სამეცნიერო-საზოგადოებრივ ასპარეზზე.

თსუ ივანე ჯავახიშვილის ისტორიისა

და ეთნოლოგიის ინსტიტუტი